Yapılan itirazlardan da sonuç alamayan Demirtaş’ın avukatlarından Mesut Beştaş, dosyayı Anayasa Mahkemesi’ne (AYM) taşıdı.
Duvar’ın haberine göre Selahattin Demirtaş’a 2005 yılında katıldığı bir televizyon programında görüşlerini açıkladığı için ““Örgüt propagandası yapmak” iddiasıyla 10 ay hapis cezası verildi. Bunun üzerine Demirtaş, düşünce ve ifade özgürlüğü hakkının engellediği gerekçesiyle AİHM’e başvurdu. Dosyayı inceleyen AİHM, 2019 yılında Türkiye’yi tazminata mahkûm etti.
Bunun üzerine Diyarbakır 5. Ağır Ceza Mahkemesi’ne başvuran Demirtaş’ın avukatı Mesut Beştaş, AİHM’in kararında belirtilen ihlal sonuçlarının ortadan kaldırılması için yargılamanın yenilenerek Demirtaş hakkında beraat kararı verilmesini talep etti.
Ancak yerel mahkeme kararının kesinleşen hüküm niteliğinde olmadığı gerekçesiyle Demirtaş’ın yeniden yargılanma talebini reddetti.
Bu kararın kaldırılması için bir üst mahkeme olan Diyarbakır 6. Ağır Ceza Mahkemesi’ne yapılan itiraza da olumsuz yanıt verildi. Bunun üzerine Demirtaş’ın avukatı Beştaş, AYM’ye bireysel başvuruda bulundu.
Başvuruda, AİHM’in ihlal kararı gereğince Demirtaş hakkında yeniden yargılama kararı verilmesinin yasal bir zorunluluk olduğuna dikkat çekildi.
Beştaş, Türkiye’nin AİHM’in ihlal kararını uygulamadığı gerekçesiyle, AİHM kararlarının uygulamasıyla görevli olan Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi’ne de başvurdu.
Kararı değerlendiren dosyanın avukatı Mesut Beştaş, şunları söyledi:
“Kamuoyuna yansıyan davanın küçük kısmından da anlaşılacağı üzere Türk yargısı ciddi bir dağılma sürecine girmiştir. Bu davada görüldüğü gibi mahkemelerin ne şekilde karar vereceği öngörülemez bir noktaya gelmiştir. Bu öngörülemezlik, mahkemelerin yasanın ve hukukun gerektiği gibi uygulamamasından kaynaklanıyor.
AİHM, Selahattin Bey hakkındaki yargılamanın düşünce özgürlüğüne açık bir müdahale olduğunu açıkça ortaya koymaktadır. Buna rağmen AİHM’in kararına uymak zorunda olan yerel mahkeme, yetkilerini aşarak yeniden yargılama ve beraat kararı vermesi gerekirken bu talebimizi reddetti. Türk yargı mercilerinin yetki ve görev sınırlarının nelerden ibaret olduğunun birileri tarafından hatırlatılması gerektiğine inanıyorum. Yaşanan hukuksuzluklara ve haksızlıklara karşı koyma ve önüne geçme görevinin yargı mercilerine bırakılmasının ne yazık ki yakıcı bir ihtiyaç haline geldiğini düşünüyorum.”
