İşte röportajın ilgili bölümü
Ahmet Kayanın mezarına gittim, daha ne yapayım?- Geçmişi başka bir açıdan sorsam: 80lerden itibaren savunduğunuz liberal yaklaşım Hürriyete hangi meselelerde fazla geldi, nerelerde törpülendi?
Eğer iyi bir entelektüelsen çalıştığın medyayla yüzde 100 aynı görüşte olma ihtimalin yok. Tarafta çalışanların hepsi Tarafla mutabık mıydı? Sen de T24le değilsindir. Çünkü tek bir kimliğimiz yok bizim. Yapmak istediğin Hürriyet bu muydu diye sorarsan; hayır, değildi. Çok başka bir şey yapardım ama benim jonglörlük, dansözlük dediğim şey bu. Medyayı yönetirken bir sürü şeyi yönetmek zorundasın. Ama bana yönetme konusunda asıl sıkıntı veren bunlar değil, köşe yazarları egolarını yönetmekti. Herkes bana soruyor ama kimse Emin Çölaşana sormuyor, çünkü o konuşmuyor. Konuşan ben olunca herkes acısını benden çıkarıyor. Koskoca New York Times, Irak Savaşının çıkışında yanlış belgeleri yayımlamadı mı? Siz bana andıç soruyorsunuz hâlâ. Dünyanın en ciddi gazetesi Le Mondeun hatalarının yüzde 1ini yapsam beni bu memlekette asarlardı. Kimse samimiyetime inanmıyor. Şunu yazmayı unutma, en azından bir konuda hakkımı ver: Geçmişle hesaplaşma konusunda benden daha cesur kimse yok bu ülkede! Öbür gazetecilerin de gücü başkalarını sorgulamaya yetmiyor. Ben Ahmet Kayanın mezarına gittim, daha ne yapayım? Ali Tatara o manşetleri atanlardan bir tanesi onun mezarının başına gidip Ben kötü bir şey yaptım deme cesaretine sahip mi?
Gazetede MİTten biri vardı ve biz onu biliyorduk
- Yayın yönetmenliğine ilk geldiğinizde, Aydın Doğanın daha sonra Milliyet biraz daha solda, Hürriyet devlet gazetesidir diyerek tarifleyeceği Hürriyetin devlet gazetesi olma niteliğine nerelerde tanık oldunuz?
Bir şey söyleyeyim mi sana; ben devletin Hürriyet ile ilişkisini hiç anlamadım. Hatta komplekse kapıldım. Bu kadar samimi anlatmama herkes gülüyor ama ister Ankara Temsilciliğinde, ister yayın yönetmenliğimde ne MİTten kimse aradı beni ne devlet fazla ciddiye aldı. Ben genç bir solcuyken Hürriyetle ilgili şöyle bir algım vardı: Bu Hürriyetin devletin her tarafında adamı vardır ve her yerden haber geliyordur. Hiç öyle bir şey de yoktu, sadece polisten haberler geliyordu. Bütün iyi haberler Cumhuriyete gidiyordu.
- Devlet gazetesi derken aklımızda başka bir açı vardı ama konu açılmışken: En son eski MİT Kontrterör Daire Başkanı Mehmet Eymür, T24ten Gökçer Tahincioğluna Basında MİTçi çoktur dedi. Siz hiç Hürriyet içinde bu konuda bir soruşturma yürüttünüz mü?
Biri vardı ve biz onu biliyorduk (Ertuğrul Özkök, ismin açıklanmamasını istiyor). Kendisi daha sonra medyadan ayrıldı. Ama bu sadece Türkiyede değil, Amerikada da yok mu?
- Vardır ama biz şunu bilmiyoruz: Gazete içinde MİT çalışanı olduğu bilinen biri varsa onunla ne paylaşılır, ne saklanır ve bekçiliği nasıl işler?
Hiç içimizde MİT vardır, şu haberi saklayayım gibi bir düşüncem olmadı. Niye biliyor musun? Kimse inanmıyor ama ben biraz safım, insanlara güvenirim. İnsanlara dair bir şeyler kesin olarak ortaya çıkıncaya kadar arkadaşlarıma şüpheci yaklaşmam.
- Bir tarafta Türkiyenin en büyük kurumlarından istihbarat servisi, diğer tarafta ülkenin en büyük gazetesi Hürriyet var. İlişkilenmeyi yok saymak saflıkla açıklanabilir mi?
Seninle şu konuda anlaşamıyoruz: Sen genç bir insan olarak hep bir şüpheci sorgulayıcılık içindesin, ben değilim. İster buna saflık, ister aptallık deyin ama ben böyleyim. Arkadaşlarımla ilgili hiçbir zaman şüpheci davranmadım. Dönemimde bana zarar verecek bir şey olup olmadığını da bilmiyorum.
Röportajın tamamı için tıklayın
