Kaddafi on yıldan uzun süre sonra ilk kez bir yabancı gazeteciye konuştu. 2011de hükümet devrildikten sonra Seyfülislam , babası ve kardeşinin aksine bağımsız bir grup isyancı tarafından yakalanmış ve idam edilmemişti. İngilterede eğitim gören Seyfülislam gençliğinde demokrasi ile ilgili birçok olumlu söylemde bulunmuş, Batı ülkeleri kendisinin reformlara giden kapıyı açabileceğini düşünmüştü. Ancak Seyfülislam, protestoculara uygulanan şiddette babasının cephesinde yer almıştı.
Röportajı yapan New York Times gazetesinden Robert F. Worth, İnsan Hakları Gözlemevinin kendisine Seyfülislamin 2014ten bu yana hayatta olduğuna dair hiçbir kanıt görülmediğini dile getirdi.
Seyfülislam, Hala tutsak mısınız? sorusuna yanıt olarak kendisini yakalayan isyancıların devrimin fikirlerinden uzaklaştığını ve onu güçlü bir müttefik olarak görmeye başladığını ifade etti.
Seyfülislam, Düşünebiliyor musunuz? Bir zamanlar gardiyanım olan insanlar şimdi dostlarım dedi.
Worth, Seyfülislamın Ortadan kaybolduğu yılları Orta Doğudaki siyasi gelişmeleri takip etmek ve babasının Yeşil Hareketini tekrar organize etmek için kullandığını ifade etti.
Seyfülislam, Ülkemize tecavüz ettiler. Dizlerinin üzerine çökerttiler. Para yok, güvenlik yok; hayat yok. Benzin istasyonuna gidin; dizel yok. İtalyaya petrol ve doğalgaz ithal ediyoruz. Ülkenin yarısının ışıklarını yakıyoruz. Burada ise elektrik yok. Bu başarısızlıktan fazlası; bu bir fiyasko ifadelerini kullandı.
Başkanlığa aday olup olmayacağı konusunda bir açıklamada bulunmaktan kaçınan Kaddafinin oğlunun, babasının hareketinin ülkeyi tekrar birleştirebileceğine inandığı belirtildi.
Libya halkından on yıldır uzaktayım diyen Seyfülislam, Yavaş yavaş geri dönmeli. Tıpkı striptiz gibi. Onların akıllarına girmelisiniz ifadelerini kullandı.
