1975 yılının 23 Aralık günü, Cardiff’te yaşayan Rob ve Dianne Parsons çifti kapılarında beklenmedik bir misafirle karşılaştı. Ellerinde eşyalarının bulunduğu bir çöp poşeti ve bir donmuş tavuk olan Ronnie Lockwood, çocukluklarından tanıdıkları, otizmli ve evsiz bir adamdı. Rob Parsons’ın söylediği “Gel içeri” sözü, üç kişinin hayatını değiştirdi.
BBC’de yer alan habere göre o dönem 27 yaşında olan genç çift, Ronnie’yi Noel için evlerine aldı. Ancak birkaç günlüğüne başlayan bu misafirlik, 45 yıl süren bir birlikte yaşama dönüştü. Çocukluğundan itibaren bakım kurumlarında kalan, 15 yaşından sonra evsiz kalan Ronnie, Parsons ailesiyle birlikte ilk kez düzenli bir ev, iş ve aidiyet duygusu yaşadı.
Rob ve Dianne, Ronnie’nin iş bulmasına yardımcı oldu, onunla aynı evi paylaştı ve zamanla kendi çocuklarını da bu hayatın içine kattı. Ronnie, ev işlerinden kilise gönüllülüğüne kadar birçok alanda sorumluluk aldı; yardımseverliği ve titizliğiyle çevresinde sevilen bir isim oldu. Zorluklar da yaşandı, özellikle Ronnie’nin uzun süren kumar bağımlılığı aileyi zorladı. Ancak çift, Ronnie’siz bir hayatı hiç düşünmediklerini söyledi.
2020 yılında 75 yaşında hayatını kaybeden Ronnie’nin cenazesi, pandemi kısıtlamalarına rağmen büyük ilgi gördü. Ölümünden sonra, Cardiff’teki bir kiliseye bağlı yeni bir sosyal merkez onun adıyla “Lockwood House” olarak açıldı. Merkezin tamamlanması için gereken bağışın, neredeyse bire bir Ronnie’nin vasiyetinde bıraktığı paraya denk gelmesi ise hikâyenin en çarpıcı detaylarından biri oldu.
Rob ve Dianne Parsons, bu 45 yıllık birlikteliği “bir günde değil, gün gün yaşanan bir yolculuk” olarak tanımlıyor. Onlara göre Ronnie sadece yardım edilen biri değil, hayatlarını zenginleştiren bir aile üyesiydi.
