Dünyanın yüzeyinden 10 ila 50 kilometre yükseklikte bulunan tabaka, insan sağlığı için zararlı ultraviyole ışınların yüzde 99unu emme özelliğiyle canlı yaşamının devamı için hayati önem taşıyor.
Bilim insanları 1970lerin sonuna doğru, tabakada incelme olduğu yönünde kaygılar dile getirince bu alandaki çalışmalar hızlanmıştı.
Kutuplarda kimyasal tepkimenin daha etkili olması nedeniyle ozon tabakasını Antarktikada inceleyen bilim insanları 1985 yılında ozon deliğini keşfetmişti.
Bu keşiften iki yıl sonra bir araya gelen devlet ve hükümet başkanları 1987de Ozon Tabakasını İncelten Maddelere Dair Montreal Protokolünü imzaladı.
Protokolle, ozon tabakasında incelmeye neden olan kloroflorokarbon (CFC) adlı kimyasalın kullanımı yasaklandı.
Her dört yılda bir yapılan bilimsel değerlendirme sonucuna göre iyileşme yavaş ama fark edilir bir şekilde sürüyor.
Bilimsel değerlendirmenin eşbaşkanı Paul Newman, Üst stratosferde ve ozon deliğinde durumun iyiye gittiğini görüyoruz. dedi.
Amerikan Meteoroloji Derneği Kongresinde sunumu yapılan rapora göre ilerleme oldukça yavaş.
Rapora göre atmosferin 18 mil (30 kilometre) yüksekliğindeki küresel ortalama ozon miktarı 2040 yılına kadar 1980 öncesi seviyelere geri dönmeyecek.
Kuzey Kutbunda ise 2045 yılına kadar normale dönüş olmayacak.
Ozon tabakasının çok ince olduğu ve her yıl dev bir deliğin açıldığına işaret edilen raporda, Antarktikadaki ozon deliği 2066 yılına kadar tam olarak giderilemeyecek ifadesine yer verildi.
Bilim insanları, Montreal Protokolünü insanlık için en büyük ekolojik zaferlerden biri olarak nitelendiriyor.
Montreal Protokolü’nün tüm çevre sorunları için bir eylem modeli sunduğunu kaydeden Dünya Meteoroloji Örgütü Genel Sekreteri Prof. Petteri Taalas, Ozon eylemi, iklim için emsal teşkil ediyor. Ozonu aşındıran kimyasalları aşamalı olarak ortadan kaldırmadaki başarımız bize fosil yakıtlardan uzaklaşmak, sera gazlarını azaltmak ve bu vesile ile sıcaklık artışını sınırlamak için acil olarak neler yapılabileceğini ve nelerin yapılması gerektiğini gösteriyor. diye konuştu.
İyileşmeya dair belirtiler dört yıl önceki raporda da yer almış ancak henüz hafif ve daha başlangıç düzeyinde olduğu kaydedilmişti.
Newman, İyileşme rakamları artık çok sağlamlaştı ifadesini kullandı.
Amerikan Havacılık ve Uzay Dairesinde (NASA) şef yerbilimci olarak görev yapan Newman, ozonu kemiren iki ana kimyasalın atmosferde daha düşük seviyelerde olduğunu söyledi.
Rapora göre, klor seviyeleri 1993ten bu yana yüzde 11,5 düşerken, ozon yemede daha etkili olan ancak havada daha düşük seviyelerde bulunan brom da (bromür) 1999daki zirve noktasından bu yana yüzde 14,5 düştü.
Birleşmiş Milletler Çevre Programı Direktörü Inger Andersen, durumun her yıl 2 milyon insanı cilt kanserinden kurtardığını aktardı.
