“Suriyeye dışarıdan müdahale istemiyoruz!” sözünü kim söylese beğenirsiniz? İktidar ve Sarayın sarf ettiği sözleri kritik edip zihni takibe alacak basın ve medyadan mahrumiyetin eksikliği böyle zamanlarda daha da derinden hissediliyor. Winners take all, “Kazanan her şeyi alır”a kendilerini kötü kaptırdılar.
Cumhurbaşkanlığı Sözcüsü söylediklerini ya hiç anlamıyor ya da önündeki basın mensuplarının lise seviyesindeki zekalarını tiye alıyor. Espriyi çifte kavrulmuş hale getiren de bu. Suriyeye sınır yakınlığını ülkenin tamamına ortaklık şeklinde anlamak biraz fazla. “Suriyeye sadece Türkiye yardım edebilir!” beklentisi, kerameti kendinden menkul Saray medyasının avuntusu.
Savaştan yeni çıkan bir ülkenin kritik durumu ile alakalı söz sarf ederken temkinli olmakta fayda var. Halk tabiri ile kümesin tamamına mı pazarlık ettiniz? Ülkenin güney kesiminde hala çatışmalar devam ediyor. Suriyenin kuzeyinden posta koymakla işin hallolmayacağı belli. Diş macunu tüpü değil ki bu; “Kuzeyden sıkalım güneyden çıksın!” ile olur mu? Aradan iki hafta geçti. Suriyenin öyle ya da böyle ismi konmuş siyasi aktörleri var. Bizim devletliler işi sahiplerine bırakıp kenara çekilme olgunluğu gösteremeyecek kadar toy ve taşkın davranıyorlar. Üzerlerinde gün görmüş bir devlet adamı ciddiyeti yok. Giymeye bayıldıkları “Neo-Osmanlı” kostümü, Mehter Takımının takma sakal ve bıyığı gibi eğreti duruyor.
Suriye üzerine kol-kanat gerip, devlet-i aliye kibri ile hareket etmek pek şık değil. “Dışarıdan müdahale...” manifestosundan Türkiyeyi muaf tutan ve ona geçiş üstünlüğü veren ne? İyi de, Suriyenin Osmanlı Vilayeti tarihi üzerinden yüzyıl geçti. Ülkenin yeni siyasi kadrosu böyle bir gayretkeşliğe “eyvallah!” ederler mi? Ayrıca Türkiye, hangi yetki ve güç ile uluslararası ilgi ve alakayı sansürleyip her tarafından hala dumanlar tüten ülkeyi büyükşehir belediyesine bağlayacak? Gelinen noktada Suriyenin yeni yüzlerinin böylesine açık çeki kimseye verme niyetinde olduklarını düşünmüyoruz. Kaldı ki, Culani geçtiğimiz hafta aracısız ABD ve AB ülkeleri ile görüştü. Hadi ironiyi biraz abartalım; Sarayın kafası bozulursa Suriyeye de bir kayyım atar mı dersiniz?
Rusya ve İranın bölgedeki yayılmacı politikaları yeni değil. Suriyedeki başarısız operasyon bu iki ülkenin kronik tutkularını frenlemeyecek. Bölgede useful idiots, taşoranlığa amade ülke olduğu müddetçe geçtiğimiz yüzyılın başlarında sona eren kolonizasyon ve emperyalist eğilimin Suriye ile bittiğini düşünmek için biraz erken. Türk Dışişleri Bakanı, İranın bölgedeki faaliyetlerinin Gazzede yaşanan insani trajedinin asıl sebebi olduğunu ifade etme cesareti gösteremese de, “İranlı meslektaşlarımızla konuyu defalarca konuştuk...” itirafı, basit bir dil sürçmesi değil.
Suriye Devriminde öne çıkan Culani, ABDde dahil birçok ülkenin terör listesinde. Geçen hafta yabancı basına verdiği yeni röportajda terör listesinden çıkarılmaları ve ekonomik amborgonun bir an önce kaldırılması gerektiği talebinde ısrar etti. ABD topu ayağından tutmadan Culaniyi, terör listesinden çıkardığını açıkladı. Anlaşılan o ki, Suriyenin geleceği için tek kapı Türkiye değil. Ülke yetkilileri önümüzdeki günlerde sınır yakınlığını dayatma ve avantaja çevirmek isteyen Türk yetkililere dirsek gösterip yeni dost ve ortaklar bulduklarında, bizim devletlilerin tepkileri ne olur dersiniz? Aldatılmış aşık sendromu ile “Zaten Araplar bizi İngilizlere satmıştı!” ezberlerini tekrar edeceklerinden emin olun.
Yazarınızdan duymuş olmayın ama Heyetüt Tahririş-Şam (HTŞ) Türkiyenin de terör listesinde değil miymiş? Listenin tekrar gözden geçirildiğini duymadık. Sarayın sağı-solu belli olmaz. Eğer sözünün üstüne söz olursa, aynen Türkiyede büyükşehir belediyelerine yaptığı gibi sudan bir bahane ile Suriyeye de bir kayyım atarsa, divane havuz medyası bakalım ona nasıl kılıf uyduracak?
