Bayram sonrası rehaveti iktidar ve Sarayın gündeme dönmelerini biraz geciktirmişti. Ta ki İsrailin İrana yönelik ve beklenen saldırısı gerçekleşene kadar! O rehavet ile durumu anlayıp ona göre uzun vadeli siyasi açıklama yapma yerine İran Savunma Bakanının Türkçeye yapılan kötü, ithal ve alabildiğine ideolojik tercümesini seslendirmeyi tercih ettiler. Aceleye getirildiği her halinden belliydi. Durumu anlayacak vakitleri yoktu ya!
Havuz medyası ise, bir hafta önce İsrailin uluslararası sularda güvenlik gerekçesi ile engellediği gemi ve içindekiler ile alakalı gayretkeşliklerinde bütün malzemeyi tükettiği için, İsrail-İran saldırısında derin dondurucudaki arşiv malzemesini parlatıp tekrar başa sarmanın ötesinde yapacak bir şey bulamadılar. Nasıl olsa okuyucu kitleleri anti-Amerikan, anti-semitic ve anti-modernizm karışımı bir menü ile kifaf-ı nefs etmeye alışıklar. Gençlik aşkları İran Devriminin suya düşen kerpiç gibi dağılması, sinn-i iyasa girmiş yerli devrimcileri öylesine derinden yaralıyor ki sormayın gitsin! Ağlayacak köşe ve baş koyacak omuz arıyorlar! Hani nerde orda “Gökyüzü yere düşse süngülerimizle tutarız!” kibirleri?
İsrailin İrana düzenlediği saldırı ortadoğuyu Saray penceresi ya da Saray iç avlusundan seyredenler dışında hiçkimse için sürpriz olmadı. Operasyonun başlamasından iki gün sonra bizdeki medya esnafının “Sarayın yaz kreasyonları dikkat çekti.” haberi üzerinden sempati simsarlıkları asıl meselenin devam eden Ortadoğu krizi değil, velinimetlerinin kendisini iyi hissetmesinden ibaret olduğunu haykırıyordu. Medya değil, iktidar propagandistliğine demir atmak işte böyle birşey!
Acemi çoban sürüye kurt çağırırmış. İşaret fişeği besleme medyadan gelince, muhalifler durur mu? Boşuna “Dost başa muhalefet ayağa bakarmış!” dememişler. Hazretin yaz kreasyonunda ayağına giydiği timsah derisi ayakkabı kem gözlerin(!) dikkatinden kaçmadı. Peşinen söyleyelim; biz devletlilerin ne yediği, ne giydiği, kimin yatında güneşlendiği ya da boş vakitlerinde hangi hobilerle vakit geçirdikleri ile hiç ilgilenmiyoruz. Bereket versin DMM olaya zamanında müdahale ederek, bu derin(!) tartışmanın Ortadoğu krizi dönüşmesine mani oldu. Zaten başındaki devletli de, Sarayın hazır mangası olduğunu inkar etmiyor.
Üç çeyrek yüzyıl Ortadoğuda tutunma mücadelesi veren İsrailin varlık sebebine yönelik tehditlere ağır bedeller ödettiği biliniyor. Bölgeyi paylaşan ülkelerin sadece kriz patladığında gündemlerine giren ve birkaç hafta içinde bilindik rutinlere dönüşen çatışmalar, İsrailin ama ağır, ama pahalı fakat olabildiğince ciddi ve tavizsiz cevapları ile karşılık buluyor. İranın başkenti Tahran ve devrimin tepe isimlerini hedef alan son saldırı bölgede teröre destek veren ülke liderlerini biraz ürküttü.
Ortadoğuda nükleer silaha yatırıp yapıp tez elden kıyamet koparmaya meraklı despot sıkıntısı yaşanmıyor. İsrail kendisine sınır ya da uzun vadede atış menziline girdiği düşman ülkelerin nükleer meraklarını yakından takip ediyor. Irakın devrik lideri Saddamın bu merakı seksenli yıllarda başlamış. O günkü İsrail, ABD Başkanı Reaganın küplere bindirme pahasına, yaptığı iki operasyon ile Irakın nükleer heveslerini kursağında bırakmış. 2007de oğul Esedin Kuzey Koreden destek alarak gizli-saklı giriştiği nükleer proje, o günkü İsrail Başbakanı Ehud Barak tarafından imha edilmiş. Şimdi İsrailin İran ve başındaki Hamaneye devrik lider Saddamı hatırlatması boşuna değil.
Ortadoğudaki gelişmelerde Türk Hükümeti ciddiye alınmadığını çok iyi anlamış durumda. Bu yüzden daha ilk günden Saray, “Trump bu savaşı durdurmalı!” diyerek çaresizliğini itiraf etmek zorunda kaldı. Sarayın bu tür acziyetlerini göğsünden yumuşatıp gole çevirmeyi maharet bilen yalaka kalemşörler de gelen topa kafaya çıkmadan edemediler. “Bu savaşı durdursa durdursa Trump durdurur!” itirafları da onlara ait. “Trump” deyip “”Amerika” diyememeleri, yiğitliklerine(!) leke bulaştırma endişelerinden kaynaklanıyor. “Trump işi halletsin ama biz yine anti-Amerikan rajonuna devam edelim!” diye düşünüyorlar. Siyasi ikiyüzlülüğün Ortadoğuda “mukaddes cihad” diye pazarlandığına yeterince âşinâyız.
Her an saldırıya uğrama riski ile oturup kalkan İsrailin, İranın taşeron olarak kullandığı Hizbullah, Hamas ve Yemendeki Şia gruplara yaptığı operasyonlardan sonra, bölgenin en bilinen terör sponsoru İranı hedef almasının izaha ihtiyaç duymayacak gerekçeleri var. Lübnanda Hizbullahın faaliyetleri sona erince zavallı halk “Çeyrek asırdır Lübnan siyasetine musallat olan Hizbullahdan kurtulduk!” sevinçlerini paylaşmadan edemedi. Kimbilir, belki de İran Halkı 49 yıldır kendilerini dünyadan koparan despot bir rejimden kurtulma çareleri arıyordur!
Bizim havuz medyası madem hadiseyi Sarayın sezon kreasyonları ile açtı, biz de yardımcı olalım da çorbada tuzumuz olsun. İsrail-İran krizi sonrasında komşu sınırımızı teftişe giden Savunma Bakanı ve kuvvet komutanlarının mevsim üniforma tercihleri karargah içi kamuflajlar olmuş. Basın ile paylaşılan toplu resimde, kıymetli komutanlarımızın biraz kilo aldıkları dikkatlerden kaçmıyor. Bölgede tansiyon yükseldiğine göre onlar da günlük üniformalar içinde fit kalabilecek çareler bulsalar pek fena olmaz. Hani şu Beach Body olarak bilinen ve yaz aylarına ait yaygın diyet türlerini deneyenler sonuçtan oldukça memnun.
Hani üzerimize vazife değil ama, yine de uyarımızı yapalım; Üç çeyrek asırdır ikinci bir Holucaust endişesinden omzunda silah ve sırtında üniforma ile yatıp kalkan dinamik ordularla hır-gür çıkarma konusunda akl-ı selimi elden bırakmasak nasıl olur dersiniz?
