Bold Medya’nın haberine göre, 20 Ocak 2020’de gece yarısı 01.30’da yazılan 8 sayfalık mektupta Civelek, şu ifadeleri kullandı:
“Dünya tatlısı iki kızımı defnetmek çok acıydı. Annemi aynı anda kaybetmek. Eşimi, çocuklarımı emanet ettiğim kayınpederimin aynı kazada vefat etmesi beni bir boşluğa düşürmedi değil. Ama isyan etmedim. Ne gelirse cana sefa, lütfun da hoş, kahrın da hoş sözleri döküldü dilimden. Af diledim Rabbimden, hayat arkadaşımı bana yaren olarak bıraktığı için şükrettim O’na. Dünyada acıların en büyüğünün evlat acısı olduğunu söylerlerdi, yakinen anladım.”
NAİME’NİN YÜZÜNDE TEBESSÜM, BETÜL’DE ENDİŞE VARDI
Kızlarını eşinin isteği üzerine aynı yere defnettiklerini ifade eden Civelek, yüzlerine son kez doya doya baktığını belirtip şöyle devam etti:
“Ablası Naime’nin arkasına koydum Betül’ümü. Zira annesi öyle istemişti, aynı kabre konsunlar demişti. Naime’nin yüzü gülüyordu. Bir tebessüm vardı simasında, sanki uyanmış ama uyuyormuş gibi yapıyordu. Betül’ümün yüzünde ise bir endişe, hüzün vardı. Üç kez kıbleye çevirdiğim halde başını bana doğru döndürdü. Sizi Allah’a emanet ediyorum dedim yavrularıma. Betül’üme ‘Allah benden de annenden de daha merhametlidir’ dedim. Yüzünü bana dönmeyi bunu söyleyince bıraktı Betül’üm.” Kazadan yaralı kurtulan eşi Hatice Civelik’in yüzde 2 felç olmama ihtimaliyle ayakta kaldığını belirten Enes Civelek, “Ahiret aleminde Cennet çocukları olarak bizi bekleyecek evlatlarımıza kavuşma hayaliyle günlerimizi geçirmeye çalışıyoruz.”
HABERİN TAMAMI İÇİN TIKLAYIN
