Şarkul Avsat yazarı Sam Mensa, Rusyanın Türkiyeye karşı tutumunu, Moskova müttefiki Türkiye ile oynuyor. Kendisine baskı yapmak ve bunun meyvelerini Suriye’de toplamak için Libya’da Hafter’i destekliyor satırlarıyla ifade ediyor.
Politika yoksunluğunun kurbanı İdlib başlıklı yazısında, Mensa, Suriyede savaşın sonuna yaklaşıldığı tezinin bir kez daha ıskartaya çıktığına dikkat çekiyor.
Türkiyenin başından bu yana Suriye savaşına angaje olmasının nedenlerini irdeleyen Mensa, Başlangıçtan bu yana Türkiye’yi Suriye savaşına müdahil olmaya iten neden, Erdoğan’ın Arap Baharı devrimlerini benimsemeye yönelik kişisel emelleri, Ankara’nın Esed rejimini ideolojik ve stratejik olarak kendisine daha yakın başka bir rejim ile değiştirme ve Kürt tehlikesini sınırlama isteği olmuştu ifadelerini kullanıyor.
Rusyanın rejimin yanında savaşa müdahil olmasının, Ankara’nın karşılamak zorunda kaldığı büyük mülteci dalgasının ve ABD’nin Suriye’de Kürtleri desteklemesinin Türkiyenin beklentilerini küçültmesine neden olduğunu kaydeden Mensa, Türkiyenin ABDden uzaklaşarak Rusya ile yakınlaşma sebeplerinden birinin güvenli bölge inşası olduğunu hatırlatıyor. Türkiyenin mülteci yükünü de azaltmaya çalıştığını ancak Rusyanın Esad rejimine destek vererek İdlibde ilerlemesinin güvenli bölge amacını çökertmek üzere olduğunu vurguluyor.
Mensa yazısını şu ifadelerle sürdürüyor:
Moskova’nın Suriye politikasına gelince, kayıp bir güvenilirlik, kırılgan ittifaklar ve kısa görüşlülüğün eşsiz bir karışımı ile karakterize edilmiştir. Rusya’nın en başından itibaren hedefi, Esed rejimini genelleştirmek ve ülkenin birliğini koruma gerekçesi ile Suriye topraklarının mümkün olan en büyük ve geniş alanını kontrol etmesini sağlamaktı.
Nitekim silahlı unsurlar ve sivillere karşı aynı derecede aşırı güç kullanılarak tamamen ortadan kaldırılan gerilimi azaltma bölgelerine ilişkin anlaşmayı ihlal etmek pahasına sürdürülen İdlib savaşı ile de bu hedefini gerçekleştirmek üzere. Rejim ve müttefiklerinin aşırı şiddete başvurması, asıl hedefin İdlib’in sakinlerinden boşaltılması olduğunu açıkça gösteriyor. Bu noktada, Rusya’nın oynadığı rolün mahiyetini, askeri kararları sahada yok sayılırken siyasi kararları da hiçbir ilerleme kaydetmeyen Soçi ya da Astana mutabakatlarının uluslararası güvenirliğini sorgulayabiliriz.
Moskova müttefiki Türkiye ile oynuyor. Kendisine baskı yapmak ve bunun meyvelerini Suriye’de toplamak için Libya’da Hafter’i destekliyor.
