Nahla Osman... Altı yaşındaydı. Suriyenin İdlib vilayetindeki bir mülteci kampında, babası ve ablasıyla yaşıyordu. Annesi Türkiyeye kaçmıştı; babasının ise onu kampta dolaşmaması için zincirlediği, hatta bazen bir kafese koyduğu herkesçe biliniyordu.
4 Mayıs günü kampta yaşayanlar onu baygın halde buldu ve yakındaki Killi köyünün hastanesine götürdü. Ablasının anlatımına göre, bu sırada çok aç kalmış olan Nahla kendisine verilen yemeği o kadar hızlı yedi ki, boğularak öldü...
Resmi ölüm raporunda da beslenme yetersizliği çektiği ve ölüm nedeninin boğulma olduğu yazıyordu.
New York Times (NYT) gazetesi, Suriyedeki iç savaşın insani trajedisini bir kez daha gözler önüne seren bu olayın peşine düştü. Kampta NYTye konuşanlar, Nahlanın yaşadıklarını, baba Issam Osmanın psikolojisini ve koşulların ağırlığını anlattı.
BABASI REDDETTİ
Kamp yetkilisi Hişam Ali Omar, Babası onu kampın dışına çıkmaması için ellerinden ya da ayaklarından zincirlerdi. Birden fazla kez, en azından onu kafese koymuş gibi olmaması için ellerini çözmesini istedik ama sürekli reddetti dedi. Omar, kamptaki kalabalık ve hijyenik olmayan koşulların çocuk bakımını zorlaştırdığını belirterek, Çadırlarda yaşıyoruz, kapı ya da kilit yok. Çocuk etrafta geziyordu, tek çözüm onu bağlamaktı iddiasında bulundu.
AYNI KÖYDEN GELİYORDUK, ŞİKAYET ETMEDİK
Kamptaki insanların Nahla için üzüldüğünü ve ona yemek verdiğini anlatan Omar, babasının Nahlayı zincirlediğinin bilindiğini ama insanların buna müdahale etmediğini söyledi. NYTnin haberinde kamptaki ailelerin büyük kısmının birbirini tanıdığı ve bu nedenle yetkililere şikâyette bulunmadığı belirtilirken, Omar da Hepimiz aynı köyden geliyorduk, dolayısıyla olayı aramızda tutmak daha iyiydi dedi. Omar, Kamplarda yaşamak kolay değil. Buradaki insanlar işsiz. Günlük sorunlarla başetmek zorundalar. Ailelerin, yemek aramak için çocuklarını çöpe gönderdiğini gördüm diye konuştu.
Nahlanın amcası Adnan el Aluş, İdlibin bir başka yerindeki evlerini, Suriye ordusunun bölgeyi ele geçirmesinden sonra terk ederek bu kampa yerleştiklerini anlattı. Aluş, Nahlanın anne-babasının boşandığını, annesinin mülteci olarak Türkiyeye yerleştiğini söyledi.
ABLASI: DİĞER ÇOCUKLAR DALGA GEÇİYORDU
Nahlayı hastaneye götüren 22 yaşındaki ablası Heba Osman ise diğer çocukların bir cilt enfeksiyonu geçirdiği için kardeşiyle dalga geçtiklerini, bazen sırf onu korkutacağını bildikleri için başından aşağı su döktüklerini anlattı; Kardeşine bakterinin anası derlerdi, babam bütün bu baskıyı kaldıramadı dedi.
BİRKAÇ AY ÖNCEKİ ŞİKAYET DİKKATE ALINMADI
Babasının Nahlayı zincirlediği yetkililer tarafından da biliniyordu. Suriyede silahlı isyancıların kontrolündeki bölgelerde savaşı belgeleyen aktivist Ahmad Rahal, birkaç ay önce bu kampı da ziyaret etmişti. Nahlayla sohbet ettiği bir videoyu New York Times ile paylaşan Rahal, çocuğa ismini ve ne aradığını sorumuştu. Bir sandviç diyen Nahla, yaralı ellerini uzatmış, babasının kendisini dövdüğünü söylemişti. Rahal, bu olayı yetkililere bildirdiğini ama kimsenin bir şey yapmadığını söyledi. BABADAN İTİRAF: BAĞLAMAK ZORUNDAYDIM
Nahlanın çok acıktığı için hastanede hızla yemek yerken boğularak ölmesinin ve zincirlenmiş fotoğraflarının sosyal medyada yayılmasının ardından babası kısa süreliğine ihmal suçlamasıyla gözaltına alındı. Birkaç hafta içinde serbest bırakıldıktan sonra NYTye konuşan Osman, kızını bazen zincirlediğini kabul etse de ona zarar vermediğini öne sürdü. Evet bazen onu bağlardım, öyle yapmak zorundaydım diyen baba, altı yaşındaki Nahlanın giyinik olmadan kampta dolaştığını, komşuların şikayet ettiğini savundu; Sabahları ve akşamları çadırdan çıkardı. Burada bir tür ormanda yaşıyoruz dedi. Osman, kötü bir baba olmakla suçlandığına inanamadığını da söyleyerek, Nahla masum bir melek. Kızıma hiçbir zaman zarar vermem diye konuştu.
Nahlanın ölümü, Suriyedeki iç savaşın ortasında büyüyen çocukların yaşamak zorunda bırakıldıkları trajediyi bir kez daha gözler önüne seriyor. Çocukları Kurtarın Örgütünün sözcülerinden Ahmed Bayram, kamplarda yaşayan milyonlarca çocuğun aç olduğunu, eğitim, sağlık hizmeti veya basit hijyen kurallarından mahrum olduğunu söylüyor.
NORMAL BİR HAYATIN NE DEMEK OLDUĞUNU UNUTMUŞ ÇOCUKLAR
Bayram, Daha ilk yağmurda tehlikeli bir ortama dönüşen çadırlarda doğmuş çocuklardan söz ediyoruz. Uyku saatine yataklarının kuru olup olmayacağını bile bilmeyen çocuklardan söz ediyoruz. Normal bir hayatın ne demek olduğunu unuttular diyor.
Bayram, Suriyenin kuzeybatısında çocuklar arasındaki intihar oranlarının da yükseldiğine dikkat çekiyor, 11 yaşında ya da daha küçük çocukların hayattan vazgeçtiğini gördük ifadelerini kullanıyor.
