Gazeteci Tarık Toros KaranlıktakiAydınlıkteki makalesinde Habertürk TVnin HDPye koyduğu ekran ambargosu tartışmalarını yazdı. İşte AKP dönemi medyası ve muhalefetine ayna tutan o analiz:
Mesafe koy, domino taşı olma!
Habertürk, HDP’liler olmadan HDP’yi tartışmış.
Bir konuk, “Yıllardır HDP konuşulur, bir tane HDP’li gelip kendini savunamaz” diye rahatsız olunca…
Sunucu, “Kamu kuruluşu değiliz özel bir sektörüz, bu bir tercihtir” diye kanalını savunmuş.
Aynı kanalda bir başkası, “Terörle araya mesafe koymayanları davet etmiyoruz, etmeyeceğiz” demiş.
Kaç gündür bakıyorum.
Cevap yetiştiren yetiştirene…
-Habertürk nasıl böyle bir cevap verirmiş
-HDP’liler olmadan HDP konuşulmazmış
-Böyle gazetecilik olmazmış
-HDP’liler boş durur mu, suç duyurusunda bulunacaklarmış, bla bla..
**
Hep söylüyorum, yazıyorum.
Tartışma yanlış zeminde yanlış argümanlarla yapılıyor.
Birincisi:
Yahu, HDP şimdi mi yasaklandı?
5 yıldır yasaklılar.
7 Haziran 2015 seçimlerinden sonra tüm ekranlar kapandı.
İkincisi:
“Özel” ne kelime, kamu medyasında, ajansında da yasaklılar.
Belki bir miktar kendilerini anlatabildikleri tek yer parlamento, o da türlü engellemelere rağmen.
Üçüncüsü:
Habertürk çamura yatmış. Terörle araya mesafe koymayanları davet etmiyormuş, mesafe koyanları çağırıyor mu ki?
Ali Babacan, Davutoğlu, Saadet Partisi, Liberal Demokratlar, katılıyorlar mı programlara.
Dördüncüsü:
HDP’li yokken HDP’yi tartışanlar bunu nasıl içine sindiriyor?
Bir kişi çıktı, rahatsızlığını paylaştı. Olay oldu.
Halbuki durum 5 yıldır tüm ekranlarda böyle.
Ayrıca sadece HDP mi?
CHP’lilerin olmadığı binlerce programda CHP tartışılmadı mı?
CHP, CNN Türk’ü bunun için boykot etmedi mi?
**
Bakın, bugün Türkiye’de rejimi rahatlatan yegane unsur:
Muhalif görünümlü unsurların iktidar oyununa katılması.
CHP ve HDP’nin parlamentoda olması, çıkan yasalara meşruiyet kazandırıyor.
Kimi “nöbetçi” isimlerin “muhalif” kontenjandan kanal kanal dolaşması, orada yapılan TV şovlarını kurtarıyor.
İktidar oyununa iştirak edenlerin bahanesi ne olursa olsun, nasıl açıklarlarsa açıklasınlar, 2013’ten bu tarafa durumları değiştiremedikleri gibi… daha beter olmasına katkı sundular.
Lütfen söylesinler, bu tutumla somut hangi sonucu aldılar?
Parlamentoda, ekranlarda, sahada, mahkemelerde, şurda burda.
Yok!
Bulamazlar.
**
Düne kadar “saygın” bilinen yığınla ismin teker teker tükenişine tanık oluyoruz.
Hangi seviyede olursa olsun… Gazeteci, akademisyen, birlik başkanı, politikacı, sanatçı, iş insanı, filan.
Hemen her gün biri çıkıyor ve kendi eliyle, kendi diliyle, kendini bitiriyor.
Senin benim ayrıca bir şey yapmama gerek kalmıyor.
Daha çoklarını göreceğiz, domino taşları gibi birbiri üzerine teker teker devrilecekler.
Şu gün iktidar sofrasına meze olanları da benzer bir son bekliyor.
Girdikleri fasit dairede dik durmaları mümkün ve olası değil.
Ve sıradaki domino taşı olduklarının farkında değiller.
Oysa…
Çekiliverseler kenara, oyun bozulacak.
Başka taş devrilmeyecek.
